Transformeer je innerlijke criticus tot helper!
Je kent hem vast wel, die stem van binnen die datgene tegen je zegt wat je nou nèt niet kunt gebruiken. “Ik ben niet goed genoeg voor die baan”, waardoor je toch maar niet solliciteert op een interessante vacature die je zag staan of “Wat ben ik toch een sukkel”, wanneer je iets fout hebt gedaan. Het is ook de stem van de geboden of verboden: “Ik mag niet opgeven”, terwijl het misschien wel beter voor je is om ermee te stoppen. Of “het moet perfect” wat maakt dat je bijvoorbeeld buitensporig lang bezig bent met een klus. Kortom, het zijn de moetens en niet mogens en de ontmoedigende opmerkingen die je zelfvertrouwen geen goed doen, je een rotgevoel geven en die je enorm kunnen beperken of maken dat je over je grenzen gaat.
Intentie van de innerlijke criticus
De innerlijke criticus is eigenlijk een soort echo uit het verleden. Iedereen kent wel de corrigerende opmerkingen van ouders, leerkrachten of anderen die bedoeld waren om je iets aan of af te leren. Het konden vriendelijke opmerkingen zijn, soms kwamen ze helaas wat minder prettig uit de verf of misschien heb je de pech gehad dat ze zelfs af en toe ronduit ondermijnend waren. Het lijkt alsof je de stemmen van toen nu nog steeds kunt horen.
Hoewel je als kind de feedback van bijvoorbeeld je ouders waarschijnlijk niet altijd qua vorm en inhoud als helpend hebt ervaren, is de intentie van ouders eigenlijk altijd positief. Het kan er totaal anders uitkomen dan constructief, maar dat zegt vaak meer iets over hun onvermogen om het op een opbouwende manier te kunnen uiten dan over de achterliggende helpende intentie.
Ouders willen eigenlijk maar één ding en dat is dat het hun kinderen goed gaat en dat ze gelukkig zijn.
De helper
Dát is dus ook precies de reden waarom we al die feedback hebben gekregen en wellicht nog krijgen en als we inmiddels zelf opvoeder zijn ook aan onze kinderen geven: om ze te helpen. De grote kunst van dit alles is om feedback te geven op een manier dat de ontvanger er mee geholpen is en deze het ook als helpend ervaart! De vraag die je ook nog zou kunnen stellen is of de ontvanger überhaupt wel verlegen zit op je feedback op bepaalde momenten.
Transformeren tot helper
Wat kun je nou doen als je die innerlijke criticus hoort en hij weer kritisch bezig is.
Stap 1
Allereerst: je bent niet je innerlijke kritische stem. Je hebt op sommige momenten een innerlijke criticus die van zich laat horen. Je daarvan bewust zijn is, de eerste belangrijke stap.
Stap 2
Realiseer je je vervolgens dat hij is gekomen om je te helpen. Waarmee wil hij je eigenlijk met zijn boodschap ondersteunen? Of wil hij je ergens voor behoeden en beschermen? Is dat nu op dit moment nog steeds nodig? Of anders geformuleerd: wat is de positieve intentie van de innerlijke criticus?
Stap 3
Wat helpt jou op dit moment? Welke boodschap, raad of advies is voor jou nu helpend? Is dat bijvoorbeeld: “Ik heb de kwaliteiten voor de functie en ik ga solliciteren”? Of “nee heb je, ja kun je krijgen?”, “Ik vind het spannend èn ik ga het doen?”.
Stap 4
Wees mild voor jezelf. Spreek jezelf liefdevol en bemoedigend toe. Mag je leren en fouten maken van jezelf? Mag het in kleine stappen? Wat zou je je beste vriend of vriendin adviseren? Wat zeg je tegen hem of haar? Vaak ben je tegen je beste vriend(in) veel aardiger, geduldiger en liefdevoller dan tegen jezelf. Dus behandel jezelf met zelfcompassie! Op die manier lukt het veel beter om stappen te zetten die voor jezelf belangrijk zijn.
Meer lezen? Verder aan de slag?
Het boek Zelfcompassie van Kristen Neff is een aanrader als je meer wilt lezen over zelfcompassie en het omgaan met je innerlijke criticus. Wanneer je ondersteuning wenst bij het transformeren van je innerlijke criticus neem dan gerust contact met me op. Ik help je graag verder!